Bohaterka jak z Happy-Go-Lucky w rzeczywistości Arabskiej Wiosny.

Rozdartą między światem ubogich i najbogatszych Nawarą nie kierują typowe dla podobnych historii rozterki. Bohaterka nie psioczy na bogaczy, u których pracuje, ani nie żałuje rodziny z niższych sfer. Naiwnie próbuje pogodzić jednych i drugich, wierząc, że napięcia klasowe to relikt przeszłości. Bo przecież świat dąży do zmiany, dobrej zmiany. W Egipcie pędzi ona w szaleńczym tempie. Rewolucja, która doprowadzi do obalenia Husniego Mubaraka, już przepędziła z kraju większość oficjeli. Niższe warstwy społeczne cieszy dziejowa sprawiedliwość, ale nie bardzo umieją sobie wyobrazić, jakie korzyści ta mogłaby im przynieść poza jednorazowym zastrzykiem gotówki. Zagubieni i niepewni czują się wszyscy, niezależnie od pochodzenia. Jedynie Nawara do końca próbuje zachować wiarę w szczęśliwe rozwiązanie całej sytuacji, ale egipski zryw Arabskiej Wiosny posili się i jej wiarą. Bo wbrew tytułowi, to właśnie rewolucja jest główną bohaterką tego filmu. Napędza scenariusz i życie każdego z bohaterów, choć żadnego z nich nie dotya bezpośrednio. Zdaje się działać na obrazach z telewizji i Internetu, a jednak – dosięga znacznie dalej. /Artur Zaborski/